Bijzonder
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
28 November 2015 | Anguilla, Anguilla
Het begon vandaag om 5.00uur in het Dorint Hotel op Schiphol. Vanuit daar gingen we met de shuttle naar de terminals. Paspoort showen, bagage laten checken en overal maar lief blijven lachen. Het was bijzonder rustig bij de douane en binnen 20 minuten waren we door de douane heen. Op Schiphol hebben we onze portemonnee gevuld met Dollars en toen kon ons avontuur beginnen.
De reis verliep op wat turbulentie na prima. Na 8,5 uur zette we voet op Sint Maarten. Als je uit de slurf loopt, zie je al dat het land totaal anders is, als wat je gewend bent. Echt Caribisch. Overal oude busjes met oude kereltjes er in, wachtend op hun klanten. Bij de immigratie kregen we onze eerste stempel in onze nieuwe paspoorten.
Onze eerste accommodatie stond op Anguilla, een eiland ten noorden van Sint Maarten. Eerst maar eens kijken of de taxi ons vanaf de luchthaven(Nederlands Sint Maarten) naar de ferry (Frans Sint Maarten) kon brengen. Gelukkig was dat niet zo bijzonder ingewikkeld, alleen toen moesten we een overtocht boeken naar Anguilla.
Gewoon een ticket kopen voor 25,- en even door de douane zit er niet in. We moeten eerst tax betalen bij een apart hokje met een vrouwtje erin. Vervolgens stuurde zij ons naar een hokje met een kerel erin, die naar onze paspoorten vroeg en onze namen in z’n beste (onleesbare) handschrift op een a-4tje kladderde. Daarna werden we op een 3e plek, door een 2e vrouw naar ons verblijf op Anguilla gevraagd. Inmiddels waren we nog maar 5,- lichter en snapten nou niet echt wat er nou ging gebeuren. Na 20 minuutjes wachten, kwam er een gammel bootje aan. Dit was dé Ferry naar Anguilla. Er konden wel geteld 42 mensen aan boord en de hele boot hing vol met ventilatoren.
Onder het genot van Home alone, wat op een tv-tje werd afgespeeld, 3 dozen piepende kuikentjes en wat Caribische dames die zich slap lachen om home alone, Schommelde we in ruim 20 minuten naar Anguilla toe. Tijdens deze rit kwam er eindelijk iemand langs die ons liet betalen voor de rit. In mijn ogen allemaal wat omslachtig, maar het zal hier wel normaal zijn. We zijn tijdens de rit in ieder geval weer goed door elkaar geschud…
Eenmaal aangekomen op Anguilla moesten we weer door de Douane heen. Eerst een formulier invullen met wat vragen en persoonsgegevens, vervolgens weer langs de immigratiedienst. Onze 2e stempel in ons paspoort is nu ook een feit. Bij de haven stond Andy ons al op te wachten. Dit is de man die de auto’s verhuurd op het eiland.
We hebben een Nissan Micra meegekregen. Gelukkig wel automatisch, want voor het eerst in m’n leven links rijden is al een inspanning op zich haha. Vooral rotondes en drukke kruisingen zijn lastig om op de automatische piloot te nemen. Ook zijn de ruitenwissers al een aantal keren van links naar rechts gedaan, omdat ik wilde afslaan. Alles in de auto zit aan de andere kant. Binnenspiegel, gordel, versnellingen, lichten etc. Nu je zo rijd, merk je pas hoeveel dingen je onbewust doet in de auto, dingen die nu ineens opvallen.
Met onze micra zijn we vertrokken naar ons appartement Sydans in Sandy ground, één van de verschillende plekken op het eiland waar wordt geleefd. Toen we aankwamen was er niemand. Er stond op een bord geschreven, dat je maar moest bellen als je hulp nodig had. Na een telefoontje was Ann er binnen een 2-tal minuten. In mum van tijd stonden we in ons appartement. Totaal niet wat we van te voren hadden bedacht. Alles was oud, vies of kapot.
Na ons even opgefrist te hebben, gingen we op zoek naar een bank om oost Caribische dollars te wisselen, een bezinepomp en een supermarkt. Toen we de (volgens mij) enige bank hadden gevonden was het 15.55uur. Precies op tijd, want hij ging sluiten om 16.00uur. We waren niet de enige want het was PAy-day op Anguilla. We stonden in een rij van 15 personen, die allemaal 1 voor 1 hun salaris handje contantje kregen uitbetaald. Aan het begroeten naar elkaar, voelde we wel, dat het echt een klein eiland is, waarop de meeste mensen elkaar wel kennen.
Éénmaal aan de beurt, vertelde de man achter de balie, dat je hier ook gewoon met de USD kon betalen ( de dollars die we op schiphol al hadden gewisseld). Toch maar wat extra dollars meegenomen en toen op weg naar een bezinepomp. Ook hier moet je, net zoals op Curaçao eerst betalen voordat je gaat tanken.
Als laatst hebben we een best buy supermarket bezocht. Op zich prima, maar ze weten de prijzen er wel te hanteren zeg. Maar goed, je moet toch eten op je vakantie, dus we hebben maar van alles wat meegenomen. Eenmaal terug in ons appartement hebben we even wat gegeten en hebben we nog wat nagebabbeld over wat we allemaal hadden meegemaakt vandaag.
Foto’s volgen nog wel :)
-
29 November 2015 - 09:08
Marion Van Ast:
Pfffffff wat een start van zo'n mooie vakantie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley